Ψωρίαση - ποια είναι αυτή η ασθένεια;

Αν και η ψωρίαση είναι μια κοινή και γνωστή ασθένεια, δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή. Και οι περισσότεροι ασθενείς δεν γνωρίζουν καν ότι η ψωρίαση δεν είναι βακτηριακή λοίμωξη ή μύκητας, αλλά μια μη τυπική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, η οποία προκαλείται για άγνωστους λόγους. Οι πληροφορίες σχετικά με τις αιτίες και τα συμπτώματα της ψωρίασης είναι πολύ χρήσιμες για τους ασθενείς, καθώς βοηθά στην αντιμετώπιση της νόσου.

Τι είναι αυτή η ασθένεια;

Το Lichen scaly είναι ένα άλλο όνομα για την ψωρίαση και αυτό το όνομα περιγράφει τέλεια αυτήν την ασθένεια. Η ψωρίαση εκδηλώνεται στο σχηματισμό φλεγμονωδών πλακών διαφόρων μεγεθών στο δέρμα, οι οποίες καλύπτονται πυκνά με παχιά νιφάδες δέρματος.

Σίγουρα σχεδόν όλοι έχουν ακούσει για μια ασθένεια όπως η ψωρίαση. Και αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι η φολιδωτή λειχήνα είναι κοινή. Αυτή η ασθένεια διαγιγνώσκεται στο 4-10% του παγκόσμιου πληθυσμού. Επιπλέον, οι στατιστικολόγοι που συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον επιπολασμό της ψωρίασης υποστηρίζουν ότι ο αριθμός των ασθενών αυξάνεται σταθερά.

Οι φολιδωτές λειχήνες είναι γνωστές στους ανθρώπους από την αρχαιότητα, ακόμη και θεραπευτές στην αρχαία Ελλάδα προσπάθησαν να θεραπεύσουν αυτήν την ασθένεια. Η σύγχρονη ιστορία της μελέτης της ψωρίασης είναι περίπου 150 ετών. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου, οι ερευνητές απέτυχαν να μάθουν αρκετά για τις αιτίες και τη θεραπεία της ψωρίασης.

Μεγάλος επιπολασμός, αιτιολογική αβεβαιότητα (αιτίες εμφάνισης), ανεπαρκής αποτελεσματική θεραπεία - όλα αυτά χαρακτηρίζουν την ψωρίαση ως ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα στη δερματολογία.

Οι δερματολόγοι σήμερα θεωρούν την ψωρίαση ως μια πολύπλοκη συστηματική ασθένεια που σχετίζεται με διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, δυσλειτουργία των μεταβολικών διεργασιών και την εμφάνιση τροφικών διαταραχών. Αυτά τα ελαττώματα οδηγούν σε συγκεκριμένες αλλαγές στο δέρμα.

Επομένως, όταν απαντά στο ερώτημα τι είναι η ψωρίαση, ένας σύγχρονος δερματολόγος θα απαντήσει ότι πρόκειται για διαταραχές τροφισμού και μεταβολικές διεργασίες στο δέρμα που προκαλούνται από δυσλειτουργία των συστημάτων του σώματος. Σήμερα, δύο θεωρίες σχετικά με την αιτιολογία της ψωρίασης θεωρούνται πιο πιθανές: γενετική και ιογενής.

• Η γονιδιακή θεωρία έχει πολλούς υποστηρικτές, δεδομένου ότι η ψωρίαση δρα συχνά ως κληρονομική ή οικογενειακή δερματοπάθεια. Η προσεκτική μελέτη του οικογενειακού ιστορικού του ασθενούς στο 60-80% επιβεβαιώνει την παρουσία ψωρίασης με τη μία ή την άλλη μορφή στους συγγενείς του ασθενούς. Ωστόσο, σε ορισμένους ασθενείς δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί το γεγονός της κληρονομικής προέλευσης της ψωρίασης. Αυτό το γεγονός είναι ο λόγος για την ανάθεση αυτών των περιπτώσεων σε μια ειδική ομάδα στην οποία ο κύριος λόγος δεν είναι γενετικά αλλά φαινοτυπικά λάθη.
• Η θεωρία του ιού, σύμφωνα με την οποία η ψωρίαση αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα μιας λοίμωξης, έχει τους υποστηρικτές της. Επιβεβαίωση πληροφοριών σχετικά με την ιική προέλευση της ψωρίασης είναι η ανίχνευση αντισωμάτων στο αίμα των ασθενών, καθώς και τα "στοιχειώδη σώματα" στα κύτταρα της επιδερμίδας. Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, η ψωρίαση αναπτύσσεται όχι μόνο όταν μολυνθεί με ιό, αλλά και υπό ορισμένες συνθήκες.

Υπάρχουν και άλλες θεωρίες που εξηγούν την ψωρίαση. Για παράδειγμα, ενδοκρινικές, νευρογενείς, μεταβολικές κ. λπ. Φυσικά, όλες αυτές οι θεωρίες δεν είναι αβάσιμες και η μελέτη τους θα σας επιτρέψει να λάβετε πιο σημαντικές πληροφορίες για την ψωριασική νόσο. Ωστόσο, είναι ήδη γνωστό με βεβαιότητα σήμερα ότι η κατάσταση του ενδοκρινικού και νευρικού συστήματος, καθώς και η λειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα, δεν προκαλούν ψωρίαση, αλλά έχουν σημαντική επίδραση στην πορεία αυτής της ασθένειας.

Για παράδειγμα, οι παθολογίες που επηρεάζουν το ήπαρ οδηγούν σε σοβαρή επιδείνωση της ποιότητας του καθαρισμού του αίματος που πραγματοποιείται από αυτό το όργανο. Και αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση διαφόρων δερματικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης.

Ηπατική νόσος (ηπατίτιδα, πρωτογενής κίρρωση κ. λπ. ) οδηγεί στο γεγονός ότι οι ιστοί αυτού του οργάνου αναγεννιούνται, δηλαδή, το ήπαρ αντικαθίσταται σταδιακά από συνδετικό ιστό. Ως αποτέλεσμα, το ήπαρ παύει να εκτελεί τις λειτουργίες καθαρισμού του. Εξωτερικά, αυτό εκδηλώνεται με κιτρίνισμα των βλεννογόνων και του δέρματος και είναι πιθανή η ανάπτυξη δερματικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης.

Υπάρχει επίσης μια αντίστροφη σχέση, η ψωρίαση συχνά συνοδεύεται από απώλεια λίπους, η οποία επηρεάζει το ήπαρ. Επομένως, κατά τη θεραπεία αυτής της δερματικής νόσου, είναι σημαντικό να ακολουθείτε μια δίαιτα, ώστε να μην υπερφορτώνετε το συκώτι. Συνιστάται στους ασθενείς να περιορίζουν τα λιπαρά τρόφιμα και να αποβάλλουν εντελώς το αλκοόλ.

Επομένως, παρά τις πολυάριθμες μελέτες, δεν ήταν δυνατόν να δοθεί ακριβής απάντηση στο ερώτημα τι είναι η ψωρίαση. Η εργασία συνεχίζεται, ωστόσο, έτσι υπάρχει πιθανότητα να λυθεί το μυστήριο αυτής της μυστηριώδους ασθένειας και θα μάθουμε πολλά για την ψωρίαση της δερματικής νόσου.

Διεθνής ταξινόμηση

Η ψωρίαση εκδηλώνεται με διάφορες μορφές. Για να διευκολυνθεί η πλοήγηση για εκείνους με πείρα σε αυτήν την τεχνολογία, χρησιμοποιείται μια γενικά αποδεκτή ταξινόμηση της ψωρίασης.

Η ψωρίαση προστέθηκε στη Διεθνή Ταξινόμηση Νοσημάτων (ICD). Μέχρι σήμερα, έχουν χρησιμοποιηθεί 10 αναθεωρήσεις του διεθνούς μητρώου ασθενειών, οπότε χρησιμοποιείται η συντομογραφία ICD 10. Οι εργασίες για 10 αναθεωρήσεις του διεθνούς ταξινομητή ασθενειών άρχισαν το 1983 και ολοκληρώθηκαν το 1987.

Στην ουσία, το ICD 10 είναι ένα τυπικό εργαλείο αξιολόγησης που χρησιμοποιείται στην ιατρική και την υγεία. Το εγχειρίδιο στην αναθεώρηση 10 χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση της επικράτησης διαφόρων ασθενειών και άλλων προβλημάτων υγείας.

Η έκδοση 10 του ICD επιτρέπει τη σύγκριση δεδομένων σχετικά με τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα σε διάφορες χώρες, γεγονός που επιτρέπει την κλήση στατιστικών δεδομένων και τη συστηματοποίηση διαγνωστικών πληροφοριών. Με τη συγκατάθεση των μελών της ΠΟΥ, το ICD 10 χρησιμοποιείται για την εκχώρηση κωδικών σε διάφορες ασθένειες. Στη 10η έκδοση του ταξινομητή, υιοθετούνται αλφαριθμητικοί κωδικοί, με τη βοήθεια των οποίων οι πληροφορίες μπορούν να αποθηκευτούν εύκολα σε ηλεκτρονική μορφή.

Όλοι οι τύποι ψωρίασης περιλαμβάνονται στο ICD 10 και σε κάθε έναν από αυτούς έχει έναν συγκεκριμένο κωδικό. Στη δερματολογία διακρίνονται οι ακόλουθες μορφές και είδη ψωρίασης:

• Κοινή ψωρίαση(συνώνυμα: χυδαία, απλή, σαν πλάκα). Η ασθένεια έγινε κωδικός σύμφωνα με το ICD 10 - L-40. 0 ανατέθηκαν. Αυτή είναι η πιο κοινή μορφή, που εμφανίζεται στο 80-90% των ασθενών. Τα κύρια συμπτώματα είναι ο σχηματισμός πλακών στην επιφάνεια του αμετάβλητου δέρματος, οι οποίες καλύπτονται με λευκές-γκρι νιφάδες δέρματος. Αυτό το σχήμα χαρακτηρίζεται από ελαφρά απολέπιση των ζυγών. Μετά την αφαίρεσή του, ανοίγει το ερυθρό κόκκινο δέρμα, το οποίο τραυματίζεται πολύ εύκολα και αρχίζει να αιμορραγεί. Καθώς η φλεγμονώδης διαδικασία εξελίσσεται, οι πλάκες μπορούν να αυξηθούν σημαντικά σε μέγεθος.
• Αντίστροφη ψωρίαση. Είναι μια ασθένεια που επηρεάζει τις πτυχές του δέρματος (επιφάνειες κάμψης). Για αυτήν τη μορφή της νόσου, ο κωδικός L83-4 υιοθετείται στο ICD 10. Η δερμάτωση εμφανίζεται με το σχηματισμό ρυτίδων στο δέρμα από λείες ή ελάχιστα λεπτές περιοχές. Η επιδείνωση παρατηρείται όταν το δέρμα τραυματίζεται από τριβή. Η ασθένεια συχνά περιπλέκεται από μια σχετική λοίμωξη από στρεπτόκοκκο ή μύκητα.
• Ψωρίαση του εντέρου. Αυτή η μορφή ψωρίασης χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό μεγάλου αριθμού μικρών κόκκινων ή μοβ κηλίδων στο δέρμα που έχουν παρόμοιο σχήμα με σταγονίδια νερού. Σύμφωνα με την έκδοση 10 του διεθνούς ταξινομητή, μια τέτοια ασθένεια έλαβε τον κωδικό L4. Συνήθως, η ψωρίαση του εντέρου επηρεάζει το δέρμα των ποδιών, αλλά μπορεί να εμφανιστούν εξανθήματα σε άλλα μέρη του σώματος. Ταυτόχρονα, η ψωρίαση των δακρύων είναι γνωστό ότι αναπτύσσεται ως επιπλοκή μετά από στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις - φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα κ. λπ.
• Η φλυκταινώδης ή εξιδρωματική ψωρίασηείναι ένας σοβαρός τύπος δέρματος. Σύμφωνα με το ICD 10, της δόθηκαν οι κωδικοί L1-3 και L 40. 82. Χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό φυσαλίδων ή φλυκταινών. Το δέρμα στις βλάβες είναι οιδώδες, κόκκινο, φλεγμονή και ξεφλουδίζεται εύκολα. Όταν μύκητες ή βακτήρια εισέρχονται στις φλύκταινες, το περιεχόμενο των φλυκταινών γίνεται πυώδες. Η φλυκταινώδης ψωρίαση επηρεάζει συχνά τα άπω άκρα, αλλά στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να αναπτυχθεί μια γενικευμένη διαδικασία με την εξάπλωση εξανθημάτων σε όλο το σώμα.
• Ψωριασική ή αρθροπαθητική ψωρίαση αρθρίτιδας. Σύμφωνα με την έκδοση 10 της παθολογίας ICD, ο κωδικός L5 έχει εκχωρηθεί. Εκδηλώνεται σε φλεγμονή των αρθρώσεων. Η αρθροπαθητική ψωρίαση μπορεί να επηρεάσει όλους τους τύπους των αρθρώσεων, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις οι αρθρώσεις στις φάλαγγες των δακτύλων των ποδιών και των χεριών φλεγμονώνονται. Μπορεί να επηρεαστούν οι αρθρώσεις του γόνατος, του ισχίου ή του ώμου. Οι βλάβες μπορεί να είναι αρκετά σοβαρές ώστε να εμποδίζουν τον ασθενή. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να σκεφτείτε την ψωρίαση, ότι είναι καθαρά δερματική ασθένεια. Οι σοβαροί τύποι ψωρίασης μπορούν να οδηγήσουν σε συστηματική βλάβη, αναπηρία ή ακόμη και θάνατο στον ασθενή.

• Ερυθροδερμική ψωρίαση. Σε αυτήν την ασθένεια, ένας σπάνιος αλλά σοβαρός τύπος ψωρίασης, δόθηκε ο κωδικός L85 σύμφωνα με το ICD 10. Η ερυθροδερμική ψωρίαση συχνά εκδηλώνεται με γενικευμένο τρόπο, με όλη ή σχεδόν όλη την επιφάνεια του δέρματος να εισέρχεται στην πληγείσα περιοχή. Η ασθένεια συνοδεύεται από σοβαρό κνησμό, πρήξιμο και πόνο.
• Ονυχοδυστροφία ψωρίαση ή ψωρίαση των νυχιών. Σύμφωνα με την έκδοση 10 του ICD, στην ασθένεια έχει εκχωρηθεί ο κωδικός L86. Η παθολογία εκδηλώνεται σε αλλαγές στην εμφάνιση των νυχιών στα δάχτυλα των ποδιών και των χεριών. Τα νύχια μπορούν να αλλάξουν χρώμα, να γίνουν παχύτερα και να αρχίσουν να χειροτερεύουν. Είναι δυνατή η πλήρης απώλεια των νυχιών.

Στην ψωρίαση, η ταξινόμηση της νόσου λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τους τύπους της νόσου, αλλά και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων:

• η τοπική ψωρίαση είναι μια ασθένεια που προσβάλλει λιγότερο από το 20% του δέρματος.
• η εκτεταμένη ψωρίαση επηρεάζει περισσότερο από το 20% της επιφάνειας του σώματος.
• Εάν επηρεάζεται σχεδόν ολόκληρη η επιφάνεια του δέρματος, τότε είναι καθολική ψωρίαση.

Εάν εξετάσουμε όλους τους τύπους της νόσου, η κοινή ψωρίαση είναι πιο συχνή από άλλες μορφές.

Επίπεδα ροής

Περιορισμένη ή εκτεταμένη ψωρίαση περνά από τρεις φάσεις στην πορεία της: προοδευτική, σταθερή και οπισθοδρομική.

Το παρακάτω είναι χαρακτηριστικό του προοδευτικού σταδίου της ψωρίασης:

• η εμφάνιση νέων εξανθημάτων.
• ανάπτυξη ήδη υπαρχουσών πλακών.
• εμφάνιση νέων στοιχείων του εξανθήματος στον τόπο τραυματισμών στο δέρμα (γρατσουνιές, εκδορές).
• ισχυρή κλιμάκωση υφιστάμενων πλακών.

Τα ακόλουθα συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά του στάσιμου σταδίου της ψωρίασης:

• Δεν εμφανίζονται νέα στοιχεία.

• μέτρια απόσπαση στοιχείων;
• δεν υπάρχουν σημάδια ανάπτυξης στοιχείων.

Η εμφάνιση ρυτίδων στην κεράτινη στιβάδα γύρω από τα στοιχεία αποτελεί ένδειξη μετάβασης από ένα στάσιμο σε ένα οπισθοδρομικό στάδιο.

Το στάδιο παλινδρόμησης χαρακτηρίζεται από τους ακόλουθους τύπους συμπτωμάτων:

• μείωση της έντασης αποφλοίωσης.
• ανάλυση στοιχείων.

Μετά τη διάλυση των πλακών ψωρίασης, υπο- ή υπερχρωματισμένα σημεία παραμένουν στη θέση τους.

Οι φολιδωτές λειχήνες χαρακτηρίζονται από μακρά πορεία με περιοδικές παροξύνσεις. Διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι ψωρίασης:

• χειμώνας (επιδεινώνεται το φθινόπωρο και το χειμώνα);
• καλοκαίρι (με παροξύνσεις κατά τη ζεστή περίοδο).
• Η ψωρίαση εκτός εποχής είναι ο πιο σοβαρός τύπος, καθώς δεν υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ υποτροπών και της σεζόν, οι περίοδοι ύφεσης μπορούν πρακτικά να απουσιάζουν.

Διαγνωστικές συναρτήσεις

Εάν η ψωρίαση έχει μια τυπική κλινική εικόνα, η διάγνωση δεν είναι τόσο δύσκολη. Ωστόσο, αυτή η ασθένεια συχνά μεταμφιέζεται ως άλλη παθολογία.

Για παράδειγμα, η ψωρίαση των νυχιών συχνά συγχέεται με τον μύκητα των νυχιών, καθώς οι εξωτερικές εκδηλώσεις στα αρχικά στάδια αυτών των ασθενειών είναι πολύ παρόμοιες. Ωστόσο, ο μύκητας των νυχιών και η ψωρίαση έχουν τελείως διαφορετική φύση, επομένως η θεραπεία πρέπει να είναι διαφορετική.

Ένας λαός μπορεί να συγχέει την ψωρίαση και τον μύκητα με μύκητα. Δεδομένου ότι οι μυκητιάσεις του δέρματος (μύκητας του δέρματος) εκδηλώνονται σε παρόμοια συμπτώματα - ο σχηματισμός φολιδωτών πλακών. Αφού ανακαλύψετε ύποπτα συμπτώματα στο σώμα ή στα νύχια, δεν χρειάζεται να κάνετε αυτοδιάγνωση και να διαβάσετε για τη θεραπεία του μύκητα με φαρμακείο ή λαϊκές θεραπείες.

Εάν η διάγνωση είναι λανθασμένη και η αιτία της εμφάνισης των συμπτωμάτων είναι η ψωρίαση και όχι ο μύκητας, τότε η θεραπεία δεν είναι ευεργετική, αντιθέτως, επιδεινώνει τα συμπτώματα.

Κατά την επικοινωνία με έναν δερματολόγο, πραγματοποιείται ανάλυση μυκήτων και το νύχι ή το δέρμα αποξέζονται. Στη συνέχεια το προκύπτον υλικό τοποθετείται σε θρεπτικά μέσα. Εάν ο μύκητας υπάρχει στο υλικό, μια μεγάλη αποικία θα αναπτυχθεί στο δείγμα μετά από μερικές ημέρες. Με την εμφάνιση του υλικού, θα είναι δυνατό να καταλάβουμε τι είδους μύκητας προκάλεσε τη λοίμωξη.

Μερικές φορές η ψωρίαση περιπλέκεται με την προσθήκη δευτερογενών λοιμώξεων. Θα μπορούσε να είναι μια βακτηριακή λοίμωξη ή ένας μύκητας. Επομένως, εάν αλλάξει η κλινική εικόνα (εμφάνιση πυώδους εκκρίσεως, αποχρωματισμός πλακών κ. λπ. ), οι ασθενείς πρέπει επομένως να ελέγχονται τακτικά για μύκητες και άλλους μολυσματικούς παράγοντες.

Στη διάγνωση, ένας συγκεκριμένος ρόλος ανατίθεται σε ορισμένα φαινόμενα γνωστά ως τριάδα ψωρίασης. Τα φαινόμενα εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο κατά το ξύσιμο του στοιχείου του εξανθήματος.

Η ψωριασική τριάδα μοιάζει με αυτήν:

• Όταν το στοιχείο δερματικού εξανθήματος αφαιρεθεί, οι ζυγαριές αφαιρούνται με τη μορφή "μάρκες".
• Αφού αφαιρέσετε τα τσιπ, ανοίγει ένα λεπτό διαφανές φιλμ παρόμοιο με το πολυαιθυλένιο.
• Εάν η ταινία έχει υποστεί ζημιά, ανοίγει μια αιμορραγία.

Ένας δερματολόγος διαγνώσει την ψωρίαση, αλλά εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός μπορεί να παραπέμψει τον ασθενή σε άλλους ειδικούς για διαβούλευση - έναν ρευματολόγο, γαστρεντερολόγο, χειρουργό κ. λπ.

Ενδιαφέροντα γεγονότα σχετικά με την ψωρίαση

Οι άνθρωποι γνωρίζουν την ψωρίαση εδώ και πολύ καιρό. Ακόμα και το όνομα της ασθένειας ήρθε στη γλώσσα μας από τα αρχαία ελληνικά. Την εποχή της ευημερίας της αρχαίας Ελλάδας, η λέξη «ψωρά» σήμαινε όλες τις δερματικές παθήσεις που εκδηλώθηκαν με ξεφλούδισμα και φαγούρα.

Το πρώτο άτομο που έγραψε μια εκτενή πραγματεία για την ψωρίαση ήταν ένας Ρωμαίος με το όνομα Cornelius Celz. Στον πέμπτο τόμο του έργου του "De Medicina" υπάρχει ένα εκτενές κεφάλαιο για αυτήν την ασθένεια.

Ξέρατε για την ψωρίαση, αλλά αυτή η ασθένεια δεν εκτιμήθηκε σαφώς όπως ονομάστηκε, μερικές φορές "αυτοκρατορική", μερικές φορές "διαβολική" ασθένεια.

Φυσικά, οι αρχαίοι θεραπευτές γνώριζαν πολύ λίγα για την ψωρίαση. Μέχρι τον 19ο αιώνα, αυτή η ασθένεια είχε συχνά αναμιχθεί με άλλες δερματικές παθήσεις. Η ψωρίαση αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά ως ανεξάρτητη νοσολογική μορφή το 1799. Αυτό έγινε από τον Άγγλο δερματολόγο Robert Villan, ο οποίος αναγνώρισε την ψωρίαση ως μία από μια μεγάλη ομάδα δερματικών παθήσεων που εκδηλώθηκαν από φαγούρα και ξεφλούδισμα.

Όχι μόνο απλοί άνθρωποι, αλλά και εξέχοντες πολιτικές προσωπικότητες γνώριζαν από πρώτο χέρι για την ψωρίαση. Για παράδειγμα, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο οποίος υπέφερε από αυτή την ασθένεια, υποσχέθηκε να ανεγείρει ένα μνημείο καθαρού χρυσού σε ένα άτομο που μπορεί να μάθει τα πάντα για την ψωρίαση και να προσφέρει αποτελεσματική θεραπεία για την ασθένεια.

Σύγχρονη κατανόηση της νόσου

Πρέπει να πούμε ότι η σύγχρονη επιστήμη δεν γνωρίζει πολλά για αυτήν τη μυστηριώδη ασθένεια. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με την προέλευση, την πορεία και τη θεραπεία της ψωρίασης.

Ακολουθούν ορισμένα γεγονότα σχετικά με την ψωρίαση που είναι αναμφίβολα:

• Παρά το γεγονός ότι οι αιτίες της νόσου είναι ασαφείς, ήταν δυνατό να ανακαλυφθεί η φύση της ψωρίασης. Αυτή η ασθένεια είναι αυτοάνοση, δηλαδή προκαλείται από δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
• Ένα άλλο γνωστό γεγονός σχετικά με την ψωρίαση: η ασθένεια μπορεί να κληρονομηθεί. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει πάντα, ακόμη και αν και οι δύο γονείς είναι άρρωστοι, ο κίνδυνος εμφάνισης ασθένειας στο παιδί τους είναι 65%. Ταυτόχρονα, ορισμένοι ασθενείς αναπτύσσουν ψωρίαση, αν και κανένας από τους συγγενείς της δεν είναι άρρωστος.
• Ένα ενδιαφέρον γεγονός για την ψωρίαση είναι ότι αυτή η ασθένεια χαρακτηρίζεται από το φαινόμενο Kebner. Αυτό το φαινόμενο εκδηλώνεται στο γεγονός ότι τα στοιχεία του εξανθήματος σχηματίζονται στα σημεία των δερματικών αλλοιώσεων - γρατσουνιές, εγκαύματα, κρυοπαγήματα. Μερικές φορές μετά από λίγο εμφανίζεται ψωρίαση στο σημείο των ουλών.
• Μια σημαντική παρατήρηση που θα σας βοηθήσει να λάβετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ψωρίαση είναι η σχέση αυτής της ασθένειας με τους κλιματολογικούς παράγοντες. Οι παροξύνσεις και οι υποτροπές συχνά χρονολογούνται για να ταιριάζουν με την αλλαγή σεζόν.
• Οι ασθενείς πιθανότατα έχουν παρατηρήσει τη σχέση μεταξύ παροξύνσεων και άγχους στο γραφείο. Όλοι οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν με βεβαιότητα ότι σε φόντο νευρικής έντασης και εμπειρίας, η ασθένεια επαναλαμβάνεται ή επιδεινώνεται.
• Ένα νέο γεγονός σχετικά με την ψωρίαση είναι ότι η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και πιστεύαμε προηγουμένως ότι οι λειχήνες ήταν φολιδωτές μετά από 30 χρόνια.
• Είναι σημαντικό όλοι να γνωρίζουν ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική ασθένεια. Ακόμη και σε στενή επαφή με τον ασθενή δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης.
• Σχεδόν όλοι έχουν ακούσει για την ανίατη ψωρίαση και αυτό ισχύει, καθώς δεν έχει βρεθεί θεραπεία που θα μπορούσε να νικήσει με ασφάλεια την ασθένεια. Ωστόσο, οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι η ψωρίαση μπορεί να ελεγχθεί. Η κατάλληλη και έγκαιρη θεραπεία επιτρέπει μακροχρόνια ύφεση.

Σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας

Όταν μιλάμε για την κοινή ασθένεια της ψωρίασης, μπορεί κανείς να πει μόνο για τη θεραπεία αυτής της κοινής νόσου. Πρέπει να ειπωθεί ότι είναι αδύνατο να θεραπευτεί η ψωρίαση με μόνο δισκία ή αλοιφές.

Για να ξεχάσει τις εκδηλώσεις της ψωρίασης για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο ασθενής πρέπει να κάνει μια προσπάθεια σε στενή συνεργασία με τον γιατρό. Θα είναι απαραίτητο να οργανώσετε σωστά το γεύμα. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι μόνο με τη βοήθεια μιας σωστά συνθετικής διατροφής και τακτικού καθαρισμού του σώματος μπορείτε να ξεχάσετε για πάντα την ψωρίαση.

Ο γιατρός καταρτίζει ένα πρόγραμμα προκαταρκτικής θεραπείας. Κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται μέθοδοι εξωτερικής θεραπείας (αλοιφές, κρέμες) και συστημικής (δισκία, ενέσεις). Επιπλέον, χρησιμοποιούνται μέθοδοι φυσικοθεραπείας και συνιστάται θεραπεία θερέτρου. Συνιστάται η θεραπεία της ψωρίασης με επούλωση λάσπης, μεταλλικού και θερμικού νερού.

Τα θέρετρα προσφέρουν επίσης μη παραδοσιακές θεραπείες. Για παράδειγμα, με τη βοήθεια ψαριών που ζουν σε ιαματικές πηγές. Αυτά τα μικρά θεραπευτικά αφαιρούν αποτελεσματικά τα νεκρά κύτταρα του δέρματος και απολυμαίνουν το δέρμα, προωθώντας την ταχύτερη επούλωσή του.

Τα ιαματικά λουτρά μπορούν να προσφέρουν άλλες θεραπείες για την ασταθή λειχήνα. Για παράδειγμα θεραπεία με βδέλλα, θεραπευτικά λουτρά και θεραπείες, αντηλιακή θεραπεία κ. λπ.

Πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι η θεραπευτική αγωγή αλλάζει τακτικά. Καθώς δεν είναι όλες οι μέθοδοι κατάλληλες για έναν συγκεκριμένο ασθενή. Εάν οι επιλεγμένες θεραπείες δεν λειτουργούν, θα πρέπει να αντικατασταθούν.

Οι δημοφιλείς θεραπείες για την ψωρίαση διαφημίζονται επίσης ευρέως. Στην πραγματικότητα, μερικά από αυτά μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη ύφεσης. Αλλά όταν επιλέγετε μια μέθοδο, πρέπει να χρησιμοποιήσετε την κοινή λογική για να μην βλάψετε την υγεία σας. Όταν υπάρχει αμφιβολία για μια συνταγή ή πρόταση, είναι καλύτερα να μην τη χρησιμοποιήσετε. Συμβουλευτείτε έναν γιατρό πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε μέθοδο θεραπείας.

Είναι αυτονόητο ότι θα είναι δυνατόν να ξεχάσουμε για πάντα την ψωρίαση εάν ο ίδιος ο ασθενής και το άμεσο περιβάλλον του είναι θετικά. Μόνο η πίστη στην επιτυχία και η αισιόδοξη στάση θα βοηθήσουν να ξεπεραστεί αυτή η μυστηριώδης και ύπουλη ασθένεια.